brommeren in Yogya

Vandaag hoeven we niet vroeg op; desondanks worden we om 07:00u gewekt door allerlei geluiden. We slapen tenslotte miden in de stad. Voor het ontbijt worden bananen-pannenkoekjes gebakken, we doen rustig aan. Omdat we vanmiddag pas worden opgehaald voor de culinaire excursie, wandelen we in de ochtend richting het paleis van de sultan. Omdat de president op bezoek is, kunnen we hier niet in. Bij het oversteken (chaos daar) worden we geholpen door een vriendelijke Indonees, die verrassend goed Engels spreekt. Hij is leider van een gamelangroep die ook internationaal optreedt. Omdat het paleis gesloten is, brengt hij ons naar de kampong van het paleis waar we zelf wat kunnen rondlopen. We bezoeken een klein fabriekje waar ze van koeienleer wajangpoppen maken en drinken koffie in het 'café'. Bij de koffie krijgen we een klein glaasje koffie Loewak om te proberen. Koffie Loewak wordt gemaakt van de poep van een civetkat en is erg duur. Eigenlijk proeven we er weinig speciaals aan en genieten meer van de gewone variant. In het hotel eten we nog een Carica die gids Annie op het Djieng-plateau voor ons heeft gekocht, een soort stevige stukjes perzik in siroop.

Vanmiddag hadden we de culinaire trip in Yogyakarta. Rond 14:30u werden we opgehaald door 2 studenten op de scooter. En we hadden mazzel, René bij de jonge studente en gids achterop, Kitty bij de jonge student en gids in opleiding. We zoeven door de straten van Yogya. De eerste stop is bij een gado gado warung. Kitty mag de Indonesische groenten met pindasaus bereiden en natuurlijk proeven we samen van het gerecht. Onze jonge gids komt volgend jaar studeren in........Nijmegen!! Dus de klik was er al snel. Gezellig gepraat en hop hop naar de volgende stop: de bakpia bathok koekjesfabriek. Sjemig, hier hebben ze nog niet echt van de Arbowet gehoord. In voor ons slechte omstandigheden worden hier dagelijks 10.000 st. dozen koekjes gevuld met kaas/ananas/bonen en chocolade. Daarnaast is een winkel met allerlei gefrituurde 'lekkernijen', van kippenklauwen tot paling. We krijgen een doos als oleh oleh (souvenir) mee en brommeren door naar de volgende stop, de snack-corner. In de snack-corner die op vele hoeken in Indonesische te vinden is, kopen 'luie' huisvrouwen de snacks voor hun gasten die ze eigenlijk zelf horen te maken. We proeven van alles: zoet, zout, sponzig, vettig. Alles is vreemd voor ons, maar erg leuk en lekker. De volgende stop is de Gudek-warung, een restaurant waar we normaal gesproken snel voorbij lopen. In de vitrine zien we gekookte kippenkoppen, kippenklauwen, donkere eieren, koeienhuid. Jakkes! We neuzen wat rond in de keuken en krijgen een bord met van alles erop voorgeschoteld. We proeven ini-mini stukjes van alles, maar erg lekker vinden we het niet; niet onze smaak. Als laatste stoppen we op een groot plein, waar we eerst meedoen aan een traditioneel spel. Geblindoekt moeten we proberen een stuk rechtdoor te lopen om precies te eindigen tussen 2 bomen (75 m). Dat lijkt makkelijker gezegd dan gedaan: René loopt een rondje en eindigt precies bij het startpunt (ook knap), Kitty begint goed maar eindigt tenslotte 10m links van het doel. We sluiten af met een soort gemberdrankje met pinda's, rijstballetjes en fruit erin. We worden veilig naar het hotel gescooterd en hebben een waanzinnig leuke middag gehad.

Foto's volgen waarschijnlijk later, de wifi is op dit moment reuze-slecht.